Herken je dat? Het ligt vast aan mij. Er is vast iets mis met mij. En je struggeld door in dezelfde onplezierige situatie. Doordat je denkt dat het aan jou ligt, vergeet je überhaupt dat er ook een andere manier is.
Want stel nu eens dat het niet aan jou ligt. Stel nu eens dat er meer mensen zijn die deze situatie niet fijn, ja, onplezierig vinden?
Hoe zou het zijn als je erachter kwam dat er meer mensen net als jij struggelen? We gooien het vaak op onze bescheidenheid. Of, deze hoorde ik laatst, het leven is niet altijd fijn, dus je moet gewoon doorgaan.
Maar het getuigt ook van zelfzorg als je eens voorzichtig je mond open doet en benoemt wat jij niet fijn vindt. Eng, hè? En dan heb je lucht gegeven aan je gedachten en weet je wat er dan gebeurt?
Het is out in the open een deel van die sombere gedachten zijn al vervlogen en weet je wat er ook kan gebeuren? Andere mensen kunnen je gelijk geven of je bedanken dat jij degene bent die het ter sprake brengt.
En als je dan met anderen van gedachten kan wisselen, kunnen jullie misschien ook een manier bedenken om de situatie te veranderen. Het is niet altijd zo moeilijk, maar jij moet soms wel die eerste stap zetten. Je mond openen, je hart luchten en dan wiebel je even in onzekerheid, maar vaak blijf je gewoon door ademen.