Ze kwam pas bij me en begon over keuzestress. Ze vindt veel te veel dingen leuk, heeft al meerdere cursussen en opleidingen gedaan, doet er nu weer 1. En ze vindt eigenlijk zelf dat het nu maar eens klaar moet zijn. Het wordt nu tijd om een keuze te maken en daarin rust te vinden.
Ik luister naar haar en zie een mooie vrouw in de bloei van haar leven. Ze straalt levenskracht uit en enthousiasme. Aan de ene kant gaat ze overal vol in, aan de andere kant is ze streng voor zichzelf en moppert ze dat het nu maar eens klaar moet zijn.
Ik stel haar de vraag, van wie het nu eigenlijk klaar moet zijn? Ze kijkt me verbaasd aan.
Ja, dat was de vraag waarop ze het antwoord niet direct wist. Als ze anderen verteld over al haar plannen en opleidingen dan reageren zij vaak met; “Wat knap!” of “Hoe hou je dat vol?”.
Deze vraag had ze nog nooit gehad. We hadden de angel te pakken. Want als je aan de ene kant je enthousiast voelt en aan de andere kant ontdekt dat je jezelf op de kop zit, dan voel je al dat daar veel energie verloren gaat.
Ik laat haar een inzicht gevende oefening doen waarbij ze zelf ervaart waar de schoen wringt en ze erkent dat ze eigenlijk veel moe is. Daar gaan we de komende sessies verder mee aan de slag, want als je acties en gedachten meer samenvallen, ga je vanzelf meer rust ervaren.