Soms denk je dat je leven allemaal losse fragmenten zijn die niets met elkaar te maken hebben. Je snapt niet altijd waarom je op jouw manier reageert. Je snapt jezelf vaak niet en denkt dan ook nog eens dat jij de enige bent. Heel herkenbaar. En toen kwam ik het boek tegen van Gabor Maté, Wanneer je lichaam nee zegt. Wat een interessant boek en ik wil daar kort wat over delen. Gabor heeft het over 2 behoeften die we als mens hebben. Daarin verschillen we niet van elkaar.
Als kind hebben we in de eerste plaats – vanuit onze hulpeloosheid – behoefte aan verbondenheid (attachment).
Als weerloze kwetsbare baby’s zijn we namelijk volledig afhankelijk van onze verzorgers. Als daar iets niet goed gaat, zouden we letterlijk kunnen overlijden. In een baby is er sprake van een aangeboren focus op en verlangen naar verbondenheid.
Een tweede behoefte van het opgroeiende kind is authenticiteit. Een kind wil zichzelf kunnen zijn en daarin vrijheid ervaren.
De eerste behoefte (verbondenheid) wint het altijd van de tweede, aangezien de eerste behoefte gaat over overleving.
Herken je dat?
Ik zelf herken me als een braaf aangepast meisje die geen moeilijke vragen stelde. Ik was leergierig maar niet kritisch. Ik was altijd op zoek naar verbinding en aardig gevonden worden.
Nu ik bekend ben met deze twee behoeften die Gabor Maté noemt, snap ik terugkijkend op mijn leven, mijn acties beter. Maté geeft aan dat we vaak in gevecht zijn met beide behoeftes, waardoor we niet kunnen doen waarvoor we bedoeld zijn.
Het boek – Wanneer je lichaam nee zegt – gaat over de invloed van verborgen stress op onze fysieke gezondheid: “Wanneer we geen nee durven zeggen tegen onze door stress geregeerde manier van leven, zal ons lichaam dat uiteindelijk voor ons doen
Dat herken je vast ook wel, je wil van alles maar dat lijf is zo moe, of dat lijf heeft pijn. Bij mij kwam een burn-out. Mijn lijf weigerde dienst. En wat ik toen leerde was dat ik leuk en geliefd ben ook al kan ik helemaal niets meer. Het leven gaat niet om wat je doet, maar dat je er bent. Ik ontdekte dat het vooral belangrijk is dat ik in verbinding ben met mijzelf en mijn Schepper en dat ik in die verbinding echt mijzelf kan zijn.
En dat is wat ik nu met jou wil delen, dat gevoel. Jij doet ertoe en jij hebt de wereld wat te bieden, niet door wat je doet, maar door wie jij bent.
Gun jij jezelf ook dat gevoel, wacht dan niet tot die burn-out maar neem nu actie. Zoek eindelijk die coach of therapeut, of ga doen waar je blij van wordt. Je leven hoeft niet zo te blijven.